van Yogya naar Minto’s dorp

Na weer een prima ontbijt bedanken wij de jongens van de accomodatie en checken uit.

Bij de bus staat naast Minto ook Pardi, de baas van Minto. Hij woont in Yogya en komt even bedanken dat wij via hem reizen. Hij heeft nog een verrassing voor ons en daarvoor ontmoeten wij hem nog voor vertrek uit Yogya. Wij krijgen van hem een doos waarin een becak fiets zit, het vervoermiddel van Yogya. Erg lief, hij vraagt als wij tevreden zijn of wij een goede review willen geven en wij maken grappen met Minto dat wij dan wel een andere chauffeur willen.

Wij nemen de bergweg en maken onderweg een stop bij een rijstveld war geoogst wordt en zien hoe het gras met een machine van het rijst gesplitst wordt. Het gras wordt gebruikt als voer voor de koeien en de rijstkorrel wordt op grote zeilen gedroogd.

 

Later op de route zien wij mensen op het veld aan het werk en daar scheiden ze nog handmatig de rijstkorrels van het gras door het traditioneel te slaan. Wij lopen het veld in en Ronald en Chantal proberen uit hoe het gaat.  Het is goed te doen, voor 5 minuten :)

 

 

Er wordt geluncht in een tentje waar ze eend hebben, het smaakt allemaal prima en de mensen die er werken willen op de foto. 

Ook op een bergpas met mooi uitzicht staat een groep jongelui die stiekem proberen fotos van ons te maken totdat ik vraag of ze een foto willen.

 

Een korte wandeling over een kleine groentenmarkt, zorgt ervoor dat bijna elk gesprek stopt. Wij zitten nu in een gedeelte van Oost Java waar vrijwel geen toeristen komen.

 

Wij komen aan in Mintos dorp Sampireto (600 bewoners) en wij hebben ons voorbereid op een klein huis, maar Minto zijn huis heeft 2 slaapkamers voor gasten waarvan 1 met een douche en toilet. Het ziet er allemaal redelijk goed uit, ook al is er wel veel ventilatie.  Wij maken kennis met Minto zijn vrouw en zijn zus. Ook zijn 6 jarig dochtertje komt verlegen kijken totdat wij aan haar schriftjes, kleurtjes en een bal geven, dan ontdooit ze langzaam. 

Wij drinken thee in een binnenruimte met gebakken banaan als lekkernij en Minto heel creatief zorgt dat wij WiFi hebben door zijn mifi in een plastic tasje aan een lange stok de hoogte in te brengen. Wij gaan buiten voor het huis zitten en Tandi, dochtertje, speelt met de bal met Chantal en ook onze aandacht pakt, door zich achter ons te verstoppen en met de bal te tikken. 

Om 18.45 gaan wij aan tafel en heeft de zus van Minto gekookt voor ons, er is Soto soep, mie goreng, verschillende soorten gekruid tempeh, soja, maisrondjes,  gans (lijkt op eend) en witte rijst. Wij hebben allemaal wel een favoriet en het is erg lekker, maar veel te veel. 

Als toetje wordt er verse papaya geserveerd.

 

Na dit etentje, gaan wij buiten op het terras zitten en maken nog even kennis met Minto zijn middelste zoon (10 Krisna) zijn zwager en nichtje en neefje. De oudste zoon van 14 Herwin was niet thuis.  

Wij kletsen wat met Minto, maar met zijn vrouw en zus, valt behalve een paar handgebaren en het woord lekker niet te praten. Morgen ochtend gaan wij de velden bij het dorp bezoeken en aangezien de kinderen hier al om 6.30 naar school gaan, besluiten wij het weggeven van de schriften en pennen aan Minto zijn vrouw en zus over te laten want dat is ons echt te vroeg. 

Wij spelen met zijn 4en nog twee potjes hartenjagen en gaan bijtijds naar onze kamers, want het zal best anders slapen met alle geluiden van kippen, hanen en geiten en een moskee.