Bromo zonder zonsopgang en veel activiteit (19 juli)

Om 2.00 gaat de wekker want om 2.30 worden wij met een jeep naar een uitzichtpunt voor de zonsopgang bij de Bromo gebracht. Minto gaat  mee en dat is wel prettig want de chauffeur vd jeep spreekt geen woord Engels. Wij zijn een klein uurtje onderweg en rijden zeker niet alleen. Dichterbij de toegang is het bijna kolonne rijden en de weg naar boven staat vol met geparkeerde jeeps.

De chauffeur rijdt zover mogelijk naar boven en wij hoeven maar een kleine 10 minuten te lopen. De wind is stevig en het is rond de 0 graden, iedereen loopt met warme kleding en er zijn er heel veel zo dik ingepakt alsof het -20  is. 

Wij gaan het laatste restaurant in voordat je het uitzichtpunt op gaat en drinken thee met gebakken banaan. Er zit een grote groep brabanders die met een goed Nederlandse sprekende gids op pad zijn en wij kletsen gezellig tot 5 uur, waarna wij naar het uitzichtpunt lopen. Het is erg druk maar wij vinden nog een mooi plekje, het is fris en behoorlijk bewolkt. 

Wij genieten van het uitzicht, er is helaas te veel bewolking voor een zonsopgang maar aan de andere kant is er mooi zicht op de berg Semuru en de Bromo. 

Er worden heel wat fotos en selfies gemaakt en  wij worden weer warm in het restaurant met een kop thee. De chauffeur is al een stuk naar boven gereden en wij stappen in de jeep voor de tocht naar de kratermond van de Bromo net als de rest van alle 500 andere jeeps, dus file op de weg naar beneden en daarna een soort van Parijs Dakar race op het terrein bij de kratermond; een soort van maanlandschap vol met as van de vulkaan. 

Minto vertelt dat gisterennacht de hindoes een offerfeest hebben gehouden en dat er ondanks heel slecht weer toen meer dan 1000 jeeps waren. Wij lopen via het terrein een kleine 40 minuten met een mondkapje voor naar een trap bij de kratermond, dit stuk kun je ook te paard doen, maar uiteraard gaan wij met de benenwagen. Overal zie je nog afval van de offers liggen. Wij gaan de trap van ruim 250 treden omhoog en op sommige treden ligt zoveel as dat er geen trede meer is. 

Uitgeteld komen wij boven waar je dus letterlijk op de rand van de krater staat. Op het uitzichtpunt zagen wij de Bromo al behoorlijk roken en nu wij op de rand staan, zien wij alleen maar rook en af en toe met een windvlaag kunnen wij iets verder de mond inkijken.  In de helling staan mensen de restanten van de offers uit te zoeken op nog eetbare offers. 

Door de hoeveelheid rook valt het allemaal wat tegen en na 15 minuten houden wij het voor gezien en gaan richting trap. Ronald neemt een alternatieve route naast de trap en achter mij hoor ik een andere Nederlander roepen, voorzichtig he, maar onze klimgeit daalt zonder  problemen af (hij zag een aantal van de Brabanders het ook doen dus wist dat het kon) .

 

Wij zitten door de wandeling en klim onder het stof en na terugkomst bij de homestay, rekenen wij af met de chauffeur van de jeep en springen eerst onder de douche voordat wij uitchecken. Het ontbijt dat klaar staat maar minimaal is slaan wij over en rond 10.30 gaan wij rechtstreeks naar Banyuwangi, onze laatste stop op Java. Het idee was om onderweg nog een stop te maken bij een cacao, rubberplantage, maar omdat Ronald en Chantal heel erg graag vannacht nog de blauwe vuur vulkaan Ijen willen bezoeken en dat nog geregeld moet worden slaan wij de plantage over. 

Wij rijden een uur en stoppen dan voor een vroege lunch bij de pizza hut. Minto regelt zijn eigen lunch en gaat ook meteen naar de moskee en na de lunch nemen wij dus wij de “korte” weg. Dit pakt echter anders uit, in de dorpjes waar wij rond 16.00 doorheen rijden, vindt een soort van optochten met auto’s en trucks van dorpelingen plaats als afscheid voor mensen die naar Mekka afreizen, pfffff, een rijbaan van 2banen beide kanten op wordt een 6 baans eenrichtingsweg en na een tijd staat het verkeer muurvast. 

Uiteindelijk komen wij pas om 19.00 aan ipv om 17.30. Onderweg staan wij wel opeens achter een auto met bestickering voor de blueflametour.com en in de auto wordt deze site bezocht en Ronald kan via whatsap nog een boeking doen voor vannacht dus zo gezegd zo gedaan. 

Het hotel ketapang indah hotel is erg mooi, wij spreken met Minto af dat wij vanwege het nachtelijk avontuur van Ronald en Chantal pas de volgende dag om 11.30 uitchecken zodat wij na het ontbijt morgen nog even kunnen zwemmen. 

In het restaurant van het hotel wordt een buffet gereserveerd en hiervan zijn de recensies niet al te best, waardoor Ronald via internet een ander restaurant in de buurt opzoekt, zodat wij nog even wat eten en dan nog even kunnen slapen voordat Ronald en Chantal vannacht om 0.15 opgehaald worden voor hun toer. 

Dit restaurant zit volgens Ronald aan het strand en hij loodst ons via Google maps er naar toe, wij lopen via een zijstraat en lopen in het donker het strand op. Wij komen bij de achterkant van het restaurant maar er is een hout hekje als afscheiding en het hek zit dicht, dus wij stappen er overheen. 

Het is een prima restaurant, waar wij heel erg lekker eten. Bij vertrek uit het restaurant worden wij aangesproken door een groepje Nederlanders,  1 jongen en 3 meiden, waarvan de jongen aan Ronald vraagt, “hoorde jij vanmorgen nog dat iemand riep voorzichtig he toen jij de alternatieve route op de Bromo nam, dat was ik”, grappig. Zij gaan vannacht ook de Ijen beklimmen. 

Wim en ik gaan deze tocht niet doen, want deze is echt zwaar, 3 km steil omhoog klimmend en daarna afdaling de krater in zonder een echt pad en de krater vol met zwavel waardoor een masker verplicht is. Bij deze Ijen vulkaan is door een chemische reactie van het zwavel uniek “blauw vuur” te zien, tijdens de nacht. (Behalve hier op Indonesië ook nog op IJsland als enige 2 plekken ter wereld). 

Wij gaan een 2 uurtjes slapen en lopen dat rond 0.00 met Ronald en Chantal naar de receptie waar zij opgehaald worden. (Wordt vervolgd in blog van de volgende dag) 

 
Van de gids naar de IJen vulkaan krijgen Ronald en Chantal te horen dat de Bromo vanmiddag om 16.00 is uitgebarsten, de hoeveelheid rook was dus duidelijk een voorteken en de islamieten beschouwen de offers die de hindoes hebben gebracht en de reactie van de Bromo daarop door uit te barsten als een teken dat de Bromo niet blij is met deze offers.