Pemuteran 22 juli snorkelen en duiken op Menjangan, Ronald strandduiken

Wij ontbijten en vertrekken met zijn 4en naar de duikschool, waar Ronald achterblijft voor zijn zwembad en strand duiken en oefeningen en wij met de boot samen met een Zwitsers gezin naar het eiland Menjangan vertrekken.

Wim gaat duiken met gids Eddy en wij gaan snorkelen met gids Haman. 

Na een klein uurtje op zee, komen wij aan op de plaats van bestemming en is de zee zo glad als een spiegel en in de verte zien wij de IJen vulkaan boven het eiland Menjangan uitkomen. 

Wij doen onze maskers, snorkels en vinnen op en aan en verdwijnen in het heldere water. 

Onder water is het eerst wat zanderig, maar verder wordt het zicht beter. Het toeval is dat Wim en ik 25 jaar geleden op dezelfde plek, Coral Garden en the Wall, gedoken hebben. Het koraal was toen veel mooier, er is nu heel veel koraal stuk, maar het blijft mooi om te zien en er zijn wel veel vissen, en wij zien trompetvissen, “eenhoornvissen” en hele scholen vissen voorbij komen. Na een kleine 50 minuten krijgen wij het fris en gaan eruit, Wim komt met zijn gids ook net boven en heeft op 20 meter, 43 minuten gedoken. Inmiddels is het op deze plek, drukker geworden met snorkelaars en duikers, erg fijn dat wij net een half uur vroeger waren. 

Ronald heeft het intussen heel druk en moet allerlei oefeningen in de zee doen met zijn duikuitrusting aan, maar vindt het leuk om te doen en leert snel aldus dive master Eddy (ze heten allemaal Eddy :)) 

Wij varen met de boot een stuk verder en gaan dan aan land op een bounty island, daar eten wij een vroege lunch in de vorm van een club sandwich of mie goreng. Ook is er fruit meegenomen aan boord en wij eten in alle rust onze lunch op. Ook hier zijn wij alleen voor een 45 minuten als de andere boten ook aanmeren. 

Dan is het voor ons weer een prima tijd om verder te varen voor de 2e snorkel/duik tocht, bij de wall. Dit is een muur, die zeker 50 meter de diepte ingaat en waarvan ik zeker weet dat wij 25 jaar geleden hier gedoken hebben. 

 

Het zicht is helder en wij blijven het volledige uur snorkelen, de gids maakt met de go pro een goede foto dichtbij van Nemo 

Wim maakt zijn 2e duik hier op een diepte van 18 meter voor 50 min. Deze plek is mooier dan de 1e plek en voldaan varen wij rond het middaguur weer terug. 

In de middag probeer ik alvast een chauffeur te regelen voor onze vertrekdag naar Ubud, maar dat is helemaalniet zo eenvoudig als gedacht. 24 juli is namelijk de start van het grootste festival feest in Bali de Galungung, alle Hindoestaanse chauffeurs (en dat is het gros) geeft aan vrij te zijn vanwege deze dag. Ik heb nog wat verzoeken openstaan maar de spoeling is erg dun en reacties tot nu toe allemaal negatief dus ik ben en blijf er druk mee.

Ronald heeft geluncht bij het hotel naast de duikschool en moet smiddags nog een keer het water in voor een duik met veel oefeningen, ook dit verloopt prima en rond 15.30 is hij klaar en komt ons en de andere Nederlanders gezelschap houden bij het zwembad. 

Savonds eten wij in het restaurant en houden de “oudjes” het vroeg voor gezien na deze vermoeiende dag. Ronald en Chantal kaarten met de jeugd nog tot 0.00 en hebben het wederom heel gezellig.