Ijen avontuur en afscheid Java en Minto, Pemuteran Bali 20 juli

Wij lopen met Ronald en Chantal om iets over 0.00 naar de receptie waar zij opgewacht worden door een chauffeur en een Engels sprekende gids ( 20 jarige student) en vertrekken in hun “private car”

Wim en ik gaan weer verder slapen. 

Ronald en Chantal rijden een 1,5 uur richting de IJen vulkaan, zij krijgen een doos brownies voor powerboost en het regent onderweg fors, waardoor er bij aankomst twee poncho’s worden aangeschaft. Met een soort van gasmasker tegen de zwavelrook en een zaklamp beginnen zij aan de steile tocht van 3 km omhoog. Als zij denken dat de steilheid best meevalt blijkt dat het steilste deel nog moet komen en het is echt zwaar, zij doen er uiteindelijk 2 uur over en dat is vlot gezien de omstandigheden. Onderweg zien zij de werkers die hier 2 x per dag/nacht omhoog en omlaag gaan met ruim 80 km zwavel op hun rug. Er zijn touristen die zich deze tocht laten tillen naar boven door 1 tot 3 personen op een soort van “brancard” met wieltjes:  het zijn voornamelijk Chinezen en het is volgens de kinderen heel apart om te zien dat touristen dat laten doen. De gids vertelt dat jaren geleden en 300 man werkzaam was in de vulkaan, maar dat het er nu nog 100 zijn en de overige 200 tilt de touristen. 

Er is heel veel rook aan de top, waardoor de maskers echt nodig zijn en zij boven niet al te lang blijven, zij dalen af naar beneden en zien het “blauwe vuur” , het is echter door de vele rook erg moeilijk het vast te leggen op camera (iPhone). Na deze trip gaan ze naar boven naar een uitzichtpunt voor de zonsopkomst en daar op die plek is het zo ontzettend mooi, dat dit voor beiden het hoogtepunt is.  Het kratermeer is turqoise en de combinatie van het zwavel, de wolken en de zonsopgang geven fotos die stuk voor stuk als posters kunnen worden opgehangen. 

Na dit geweldig mooie uitzicht, zijn Ronald en Chantal weer om 8.45 terug in het hotel waar wij ons vergaapen aan hun fotos en verhalen.

Hieronder het blauwe vuur, maar slecht zichtbaar door het weer

Hier de fotos die stuk voor stuk posters kunnen zijn

Chantal met het zuurstofmasker dat ze ophadden voor bescherming tegen de zwavel (op deze afstand niet meer nodig maar nog even voor de foto opgedaan)

 

Wij ontbijten erg goed in het hotel en gaan daarna nog even lekker een uurtje relaxen bij het mooie grote zwembad met uitzicht op zee (en Bali).

 

Om 11.30 checken wij uit en stappen voor de laatste dag in bij Minto, de haven is dichtbij en om 12.00 verlaten wij Java en is deel 1 van onze reis voorbij. 

Op de ferry vallen Ronald en Chantal meteen in slaap en de overtocht duurt een klein uurtje.

 

Bij aankomst op Bali vallen direct wat verschillen op, het is hier een uur later dan op Java, en waar Java vooral Islamitisch is is Bali Hindoestaans, dus wij zien tempels en op de wegen is het aan deze kant veel rustiger. Aan de zijkant van de weg zien wij aapjes met ook baby aapjes en rond half 3 rijdt Minto het terrein van tirta sari op, ons verblijf voor de komende 4 nachten. 

 

Wij checken in en hebben hele mooie kamers met een buitendouche bij het zwembad. Wij lunchen met Minto erg lekker in het restaurant en nemen dan afscheid van hem want hij gaat nog terug naar zijn dorp, voordat hij van de week weer met een nieuwe groep voor 2,5 week vanuit Jakarta vertrekt.

 

Wij nemen een duik in het zwembad en lopen daarna het strand op en informeren naar de snorkelmogelijkheden bij een duikschool.

In de avond eten wij bij het restaurant dat aan de voorkant van het hotel ligt en ook bij het complex hoort, waar we zelf een vis uitkiezen en die met zijn 3en op en Chantal neemt de calamaris. Het eten smaakt echter super en wordt mooi geserveerd, wij gaan ons hier op Bali voor deel 2 zeker ook weer vermaken.

 

In de avond komt er een grote groep Nederlanders aan, gezinnen met in totaal 9 kinderen allemaal rond de 16 jaar dus gezellige aanspraak voor ieder van ons. 

Fotos zoveel mogelijk bijgewerkt, de fotos van de IJen (de mooiste!!) volgen nog maar die moeten via de telefoon en dat werkt niet top, buiten dat de WiFi traag is heeft Ronald de laptop nodig om zijn theorie voor het duikbrevet door te nemen, Bali deel 2 wordt vervolgd :)