Dit is een wijk met allemaal gekleurde huizen en muurschilderingen. Wij betalen 3.000 rp pp en mogen een sleutelhanger van stof uitkiezen.
Deze Kampung is jaren geleden begonnen met een make over door alle huizen een kleurtje te geven en dit heeft een heel positief effect opgeleverd.
Naast alle verschillende kleuren zijn er ook fraaie muurschilderingen waarbij sommige leuke selfies gemaakt kunnen worden, dus Chantal gaat helemaal los. Voor het maken van schaduw wordt gebruikt gemaakt van allerlei soorten materiaal, van gekleurde paraplu’s tot bolhoedjes.
Bij de rivier is het enorm druk en als wij na een tijdje lopen en fotograferen een brug over de rivier oplopen, blijkt dat er een grote groep middelbare scholieren, (200 a 300) vandaag een vuilophaaldienst in het dorp houden. Er wordt veel naar ons gezwaaid want ondanks dat er veel toeristen rondlopen zijn wij de enige westerlingen. Wij lopen de trap aan de andere kant van de rivier naar beneden en het blijkt dat je dan bij een andere Kampung uitkomt waardoor je ook hier weer 3000rp pp betaald. Kampung warna warsi Jodipan is ook mooi gekleurd en ook hier zijn muurschilderingen, maar minder mooi dan aan de overkant. Wij lopen rustig door de wijk heen en gaan dan via de brug weer naar de overkant, waar de schoolkinderen zich inmiddels ook hebben verzameld om te vertrekken.
Er worden stiekem fotos van ons gemaakt maar gelukkig durft niemand van de schoolkinderen te vragen om een foto want anders hadden wij dit keer echt nee gezegd. (Op de brug en in de straatjes zijn wij wel weer met “toeristen” op de foto geweest).
Na deze geslaagde stop rijden wij naar het centrum van Malang.
In Malang lopen wij langs het mooie koloniale stadhuis, de verschillende stadspleinen, Nederlandse kerken en bezoeken de vogeltjesmarkt, waar naast vogels ook allerlei andere dieren verkocht worden.
Wij hebben een lunch bij Toko Oen, een oud koloniaal restaurant, waar de vleeskroketjes op de kaart geprobeerd worden, maar dit restaurant heeft meer de naam dan dat het echt een aanbeveling waard is.
Na deze stop verlaten wij Malang en rijden gedeeltelijk via de snelweg naar de Madakaripura waterval.
Daar aangekomen, worden wij met brommers 6km via een slechte weg gereden naar de ingang, al een avontuur op zich, en daarna lopen wij nog ruim 1km achter een gids aan in een schitterend mooie groene tropische omgeving. Er staan op meerdere punten verkopers met poncho’s en slipper, het is nog een prima temperatuur en ook al is Chantal de enige met slippers, wij zijn de “splash” zones van Amerika gewend dus denken dat wij die spullen niet nodig hebben.
Op een gegeven moment vraagt de gids aan ons (in zeer gebrekkig Engels) of onze schoenen nat mogen worden omdat wij door het water moeten, waarop wij toch een poncho nemen om te gebruiken als vuilniszak voor onze schoenen en tassen. Wim zijn rugzak is waterdicht dus die kan uit die zak blijven.
De gids pakt de vuilniszak en leidt ons verder, wij lopen op blote voeten en na 2 bochten, dalen wij echt af naar de rivier, de meeste stenen zijn glad en op dit moment is het allemaal nog goed te doen. Echter 50 meter verder, komt het water via de rotswand naar beneden en worden de stenen in het water lastiger te belopen. Twee hoeken om en wij zijn echt al behoorlijk “soaked” maar wat een geweldig avontuur en wat een mooie watervallen om ons heen. Ik krijg de slippers van de gids als het echt moeilijk wordt en heb spijt dat wij niet even allemaal slippers uit de koffers hebben aangedaan want dat is veel prettiger en makkelijker.
Wij komen uit bij 2 hele mooie watervallen die samenkomen maar de “pool” die daardoor ontstaat is alleen klimmend via de muur te bereiken. Wim en ik blijven beneden terwijl Ronald (op slippers van de gids) en Chantal met de gids de muur opgaan.
Het is een schitterende omgeving, dus er worden heel wat fotos gemaakt en als zij weer terug zijn maakt de gids ook nog wat fotos van ons 4en.
Wij gaan dezelfde weg weer terug en beginnen volledig “soaked” aan de wandeling terug, onze spullen in de rugzak en vuilniszak zijn gelukkig droog gebleven. Na de wandeling kruipen wij weer achterop bij de brommerrijders en bij de bus aangekomen geven wij de gids een goede fooi voor alle extra zorg, omgerekend zijn wij in totaal nog geen 20 euro kwijt voor dit geweldige natuurlijke splash spektakel.
Wij vervolgen de reis naar de plek waar wij overnachten, een homestay vlakbij de Bromo. Wij komen aan in het donker bij Gubuk Ndeso en de homestay is vrij nieuw en de kamers zijn schoon. Onze kleren zijn nog steeds nat, dus wij trekken droge kleren aan en eten beneden bij de homestay in een warung prima saté en mie goreng. Vervolgens gaan wij bijtijds slapen (21.00) want de wekker gaat al weer om 02.00 om met een jeep naar de Bromo te vertrekken.
Klinkt super en ben nu echt wel benieuwd naar de foto's, wat geweldig dat jullie zo'n bezienswaardigheid blijken te zijn Hahaha
BeantwoordenVerwijderen